وقتی صحبت از سالمندی به میان می‌آید بیشترین توجه ما به وضعیت سلامت جسمانی سالمندان معطوف می‌شود و از نیازهای عاطفی آنها غافل می‌مانیم. در صورتی که اگر نیازهای عاطفی سالمندان به درستی تامین شود و از نظر روحی در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشند بیماری‌ها و مشکلات جسمی نیز کمتر آنها را آزار می‌دهد.
با افزایش سن و پیر شدن سلول‌های بدن انواع بیماری‌ها بروز می‌کند. ناتوانی ذهنی در به خاطر سپردن موضوعات و ناتوانی جسمی برای انجام دادن کارهای شخصی و روزمره هر سالمندی را دچار مشکلات خاصی می‌کند. در کنار این مشکلات روحیه آنها حساس‌تر شده و نیاز به توجه بیشتری دارند. اگر با سالمندان سروکار دارید و یا پرستار سالمند هستید توجه به نیازهای عاطفی سالمندان را در اولویت قرار دهید.
تا همین چند دهه پیش سالمندان از احترام بسیار زیادی در نزد فرزندان و جوان‌ترها برخوردار بودند. توجه فرزندان به پدر و مادر و خدمت به آنها وظیفه مقدسی محسوب می‌شد و همه این وظیفه را با رضایت خاطر انجام می‌دادند. اما در سال‌های اخیر و با مدرن شدن زندگی و بیشتر شدن مشغله فرزندان اغلب پدر و مادرها تنها در منزل خود به سر می‌برند و نیازهای عاطفی آنها کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
درست است که توان جسمی افراد سالمند کمتر شده اما به لحاظ خردمندی و تجربه منبعی بسیار ارزشمند برای جوان‌ها به شمار می‌آیند و نباید فرصت گفت‌وگو با آنها را از دست داد. سالمندان می‌توانند تجربیات ارزشمند خود را به نسل‌های آینده منتقل کنند. آنها دوست دارند در جریان اتفاقات زندگی فرزندانشان باشند و در مواقع نیاز با آنها مشورت بشود. حالا که ارتباطات اجتماعی آنها کم شده انتظار دارند در میان افراد خانواده خود تاثیرگذار باشند و مورد تایید قرار بگیرند.
بی‌توجهی فرزندان به پدر و مادر سالخورده حس ناراحتی و غم را در آنها ایجاد می‌کند. استرس، اضطراب، حس یاس و ناامیدی در سالمندان به دلیل طرد شدن از سوی فرزندان افزایش پیدا می‌کند در نتیجه گوشه‌گیری و انزوا را انتخاب می‌کنند و به مشکلات روحی و افسردگی دچار می‌شوند.
